W rozmowach z nauczycielami i na forach dyskusyjnych dla uczących języka polskiego przewija się często temat dodatkowego wsparcia metodycznego. Lektorzy i nauczyciele pytają o kursy, studia podyplomowe, szkolenia, ale także podręczniki do metodyki języka polskiego jako obcego i drugiego.
Na rynku jest już całkiem pokaźna oferta dotycząca metodyki języków obcych i języka polskiego jako obcego i drugiego. Oprócz „Programów Nauczania Języka Polskiego jako Obcego” istnieją takie pozycje jak słynna „Metodyka nauczania języków obcych” Hanny Komorowskiej, która bez wątpienia była inspiracją dla autorek „ABC metodyki języka polskiego jako obcego” (Lipińska, Seretny, Kraków 2005). Wydawca „ABC metodyki…”, czyli Universitas proponuje całą serię dotyczącą nauczania języka polskiego dla obcokrajowców, oprócz tego istnieje sporo poradników metodycznych i kursów on line („W polskiej szkole” dla Fundacji Reja, szkolenia Ośrodka Rozwoju Edukacji). Do wielu podręczników dla dzieci, młodzieży i dorosłych dołączane są przewodniki dla nauczyciela zawierające konkretne propozycje metodyczne. (np. „Hurra Po polsku, Podręcznik nauczyciela„).
Czy to, co istnieje na rynku komercyjnym i w otwartym dostępie w sieci zaspokaja Państwa zawodowe potrzeby? Czy materiały te są pomocne? Jeśli nie, to czego oczekiwaliby Państwo od autorów tego typu opracowań i szkoleń? Jak dowiadują się Państwo o istnieniu publikacji i wydarzeń związanych z doskonaleniem kompetencji zawodowych?
Aktualizacja: Informujemy uprzejmie, że nagrody w konkursie na najciekawszą wypowiedź o pomocach metodycznych dla nauczycieli zostaną wysłane do pań: Agnieszki, Barbary i Katarzyny. Przepraszamy, że nie piszemy więcej, ale pomyślałam, że może Panie nie zechciałyby ujawniać swoich personaliów (RODO!). Wszystkie Panie zostały o nagrodzie powiadomione mailowo. Proszę sprawdzić skrzynki:-)
Bardzo liczne uwagi, które otrzymaliśmy, można podsumować następująco:
1. Wciąż nie czują się Państwo pewnie w kwestii pomocy do nauczania gramatyki. Potrzebują Państwo gramatyk pedagogicznych z objaśnieniami dla obcokrajowców i dzieci z doświadczeniem migracji.
2. Wciąż za mało jest materiałów, które zawierałyby „gotowce”, czyli w sposób konkretny, rzeczowy i okraszony licznymi przykładami wydane konspekty lekcji. Nie tylko na potrzeby języka polskiego ogólnego, ale też dla potrzeb specyficznych.
3. Brakuje Państwu materiałów metodycznych, technik pracy zachęcających uczniów i studentów do bardziej samodzielnej pracy, np. odkrywania reguł, nabywania języka w sposób bardziej autonomiczny.
Pojawiło się sporo ciekawych opinii na temat nauczania polskiego jako obcego i drugiego. Jedna z Pań proponuje naukę polskiego z odniesieniem się do małych ojczyzn naszych małych i dużych podopiecznych. Bardzo ciekawe! Wydaje mi się to szczególnie istotne w pracy z dziećmi dwujęzycznymi.
Inna respondentka pisze, że dowiedziała się, iż w metodyce języka polskiego jako obcego wyklucza się odwoływanie do języka ojczystego uczącego się. Ja tego na pewno nie stosuję:-) Tzn. nie stosuję tego typu ograniczeń, bardzo chętnie odwołuję się do języka moich uczniów:-) Przedstawili Państwo bardzo dobre pomysły dotyczące wykorzystania materiałów autentycznych w nauczaniu polskiego. Jedna z Pań w lekcji o stereotypach korzysta z ćwiczenia proponowanego przez Amnesty International. Też bardzo ciekawe!
Mamy nadzieję, że kiedy spotkamy się na naszym webinarium w czwartek, uda się wygospodarować trochę czasu na jakąś małą dyskusję na ten temat. Serdecznie zapraszamy, a zwyciężczyniom gratulujemy! Cały czas piszemy „panie”, „zwyciężczynie”, bo prawda jest taka, że w konkursie nie wziął udziału żaden pan:-)
